به معلمان تلاشگر و آینده ساز تقدیم می دارم

به ویژه به محضر  استاد گرامی ریاضی جناب تقی زاده که در زمان ورود به کلاس موهایش سیاه و لباسش عاری از گرد و خاک و به رنگ طبیعی خودش بود، و در پایان جلسه که از کلاس بیرون می رفت موهایش سفید و لباسش خاکستری ناشی از گرد و خاک گچ تخته سیاه شده بود.

                                         به خاطر ارج معلم ز جا برپا

به نام آن معلم که سراپایش گچ و گرد است

                              ادب را حامــــی جان من ، به  چهری شادمان برپا

به نام معرفت منـــــتج ز درک عالــی و غیرت

                           به همراه دل و مغـــــزم تـــــو با من ای جهان برپا

به نام آن معــلم که علــــی فـــرموده آن مـــولا

                             منـــم بنده به فـردی که معــــلم شد به جان برپا

برای منفعت از عشق، ادب، نان و نمک ، احساس 

                            به قــــدر معرفت دانــــــش به هر جا و مکان برپا

به نام آن معــــلم که شرایط کرده جان خســته

                           تو هم جانـــــم به قــــدی سرفـراز با عارفان برپا

همه دانند که ابلیس است چه رسوائی به بد بودن!!

                              و لیکن این چنین دیــــو هم ســر ِپا قدردان برپا

به نام آن معـــــلم کــه تلاش او فــــرامُــــزد است

                            تو بهر قـــــــدر کن روشن حقایق را بــــیان برپا

به بویی خوش ز عطری ناب به شم باغ و جنت ها

                            به مســــتی چون قـــناری ها به جشــن بلبلان برپا

به نام آن معـــلم که به صبرش کوهی پا برجاست

                            به درخواســـــتی به بخشــش از جرائـم الامان برپا

که اکنون در نگاهم این چنین نقش است صباحوز خیر

                           قلم کاغـذ بده دســـــتم مـرا تــو پشــتبان برپا

بیا جانــــم بیـــا با مــا بــه کانـــــــون دل و رویــــا 

                            که می با ساغـــر دانش، تو نوش در هـر زمان برپا

بیا یاور، بیار آن طرح که دانش اوج ها گیرد

                            به طرح گســـترش دانــش بـــسازیم ما جهـــان برپا